niesforny

niesforny
niesforny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, niesfornyni, niesfornyniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niechętnie się komuś podporządkowujący, często robiący coś na przekór (zwykle o dzieciach); krnąbrny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niesforny berbeć. Niesforna smarkula. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o włosach: trudno się układający, niedający się łatwo uczesać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spod czapki wymykały się niesforne kosmyki włosów. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • niesforny — niesfornyni, niesfornyniejszy «nie dający się ująć w karby; nie chcący się podporządkować; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, buntowniczy» Niesforne dzieci. Niesforna gromada chłopców. przen. Niesforny kosmyk włosów …   Słownik języka polskiego

  • bicz — 1. książk. Bicz boży (Boży) «jakieś nieprzyjemne, niepomyślne, tragiczne zdarzenie, poczytywane za znak kary bożej»: W 1348 r. przyszła na Europę „czarna śmierć”. (...) Ludziom ówczesnym zaraza, co pochłonęła dwadzieścia pięć procent pogłowia… …   Słownik frazeologiczny

  • bicz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat» ∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer» ◊ Bicz boży… …   Słownik języka polskiego

  • młokos — m IV, DB. a, Ms. młokossie; lm M. te y (ci młokossi), DB. ów lekcew. «dorastający chłopiec; młodzik, wyrostek, smarkacz, chłystek» Niedoświadczony, niedowarzony, niesforny młokos. Źle wychowane młokosy …   Słownik języka polskiego

  • niegrzeczny — niegrzecznyni, niegrzecznyniejszy «nieuprzejmy, źle wychowany; ordynarny, grubiański, szorstki; o dziecku: kapryśny, nieposłuszny, niesforny, swawolny» Niegrzeczne słowa. Niegrzeczne zachowanie, postępowanie. Niegrzeczni synowie. Był niegrzeczny… …   Słownik języka polskiego

  • niesfornie — niesfornieej przysłów. od niesforny Zachowywać się niesfornie …   Słownik języka polskiego

  • rozhukany — rozhukanyni 1. «o zwierzętach: taki, który się rozhukał rozbrykał» Rozhukany źrebak. 2. «taki, który się rozhukał stał się niesforny, gwałtowny, niepohamowany, nieujarzmiony» Rozhukana młodzież …   Słownik języka polskiego

  • swawolny — swawolnyni, swawolnyniejszy 1. «skłonny do swawoli, figlów, psot, wesoły, żartobliwy, figlarny; będący objawem czyjejś swawoli, figlarności» Swawolne dziewczęta. Swawolny uśmiech. 2. przestarz. «nadużywający swobody, samowolny, niesforny»… …   Słownik języka polskiego

  • wicherek — m III, D. wicherekrka a. wicherekrku, N. wicherekrkiem; lm M. wicherekrki 1. «lekki, łagodny wiatr; wietrzyk» Zawiał wicherek. 2. «kosmyk włosów sterczący na głowie; kogutek» Niesforny wicherek …   Słownik języka polskiego

  • kosmyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} luźno zwisające pasmo włosów, rzadziej długiej sierści zwierzęcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opadające kosmyki włosów. Łysina z rzadkimi kosmykami. Odgarnąć niesforny kosmyk z czoła. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”